Over deze preken
Niet alle preken die ik in Vijfhuizen houd, zijn uitgeschreven. Op deze pagina staat een selectie, die langzaam aangevuld wordt. Mocht u van plan zijn één van deze preken zelf in een dienst te gebruiken, laat het dan even weten.
14 april 2024: Jezus en Petrus
Wat is het ergste, wat is het belangrijkste in het leven? Jezus is met Petrus in gesprek en dan is dat de vraag die eronder ligt. Want ja, er is iets gebeurd wat dat betreft. Petrus had het gezegd, stelliger dan alle anderen: ik zal U niet alleen laten, zelfs niet als ik erom zou moeten sterven. Petrus had gezegd dat hij wel wist wat echt belangrijk was en dat hij dat zou doen, ook al zou het hem zijn leven kosten. Maar goed, toen puntje bij paaltje kwam bleek menselijk, al te menselijk, het in de praktijk toch andersom. Liever z’n leven; hij had Jezus als een baksteen laten vallen.
Pasen 2024: 'Huh?!'
Het einde van het evangelie van Marcus is één grote ‘huh’. Al eeuwenlang hebben mensen het gevoel dat dat niet klopt; wij willen een evangelie dat 'af' is. Helaas kan ik u dat vanochtend niet bieden, iets dat af is. Wat dat betreft is het filmpje van de tieners dat we aan het begin van deze dienst zagen, beter dan mijn preek. Sterker nog: dat filmpje van de tieners is wat dat betreft beter dan het hele geloof. Dat meen ik serieus. Dat filmpje is, ondanks al z’n wiebelige beelden en af en toe een vinger voor de lens, af.
Goede vrijdag 2024: 'die lijdt Hij heel alleen'
Goede Vrijdag. Het licht schijnt in de duisternis, vertelt het evangelie. Er kwam iemand in de wereld, schrijft Marcus, en zijn boodschap was dat het koninkrijk van God genaderd was. Hij vertelde daarvan en Hij liet er zelf van zien, tekenen van de kracht van God zelf, om te genezen, om heel te maken wat gebroken was. Hij bevocht de machten van de duisternis en ze herkenden hem als hun meerdere. En nu? In de steek gelaten. Ten dode gedoemd is Hij. ‘Als alles duister is’: dat heeft daarmee te maken, met mensen, met hoe die zijn, hoe makkelijk te manipuleren, hoe bang, hoe snel geneigd hun eigen hachje te redden.
blaketrinity.jpg)
Witte donderdag 2024: knielen, zorgen, geven
Zestien eeuwen terug was er een heilige, Fabiola heette ze; mogelijk de rijkste vrouw van het hele Romeinse rijk en nadat ze christen werd, verkocht ze haar vastgoedimperium. Het geld gebruikte ze onder andere om een ziekenhuis mee te beginnen - het eerste in West-Europa - waarin ze mensen eigenhandig verzorgde. Of ze zich daarbij liet inspireren door het evangelieverhaal van Jezus die de voeten van zijn leerlingen wast, weet ik niet, maar het zou zomaar kunnen. Want dat is wat Jezus zegt: zoals ik heb gedaan, zo moeten jullie het ook doen.
navalny.jpg)
24 maart 2024: Provocatie in Jeruzalem
Als Aleksej Navalny terug naar Rusland gaat, is dat een provocatie. Symbooltaal voor: de kliek die Rusland vandaag zegt te leiden, die is onwettig. Ze mogen zich president noemen of wat voor mooie titels ze ook voor zichzelf gebruiken, maar het zijn boeven. Boeven. Tijd voor nieuw leiderschap.
Vanochtend horen we hoe Jezus naar Jeruzalem rijdt. De symbooltaal is hetzelfde: de kliek die Jeruzalem vandaag zegt te leiden, die is onwettig. Tijd voor nieuw leiderschap.
Vanochtend horen we hoe Jezus naar Jeruzalem rijdt. De symbooltaal is hetzelfde: de kliek die Jeruzalem vandaag zegt te leiden, die is onwettig. Tijd voor nieuw leiderschap.
10 maart 2024: Feestelijk diner voor 5000
Er zijn vijfduizend mensen bij elkaar en Jezus heeft het plan opgevat om hen te eten te geven. Ze gaan zitten in het gras, en voor je ligt een smetteloos gestreken servet, en er staan drie porseleinen borden op elkaar en er liggen drie sets blinkend gepoetst zilveren bestek naast de borden en op het bovenste bord ligt een lepel met een heel klein schitterend opgemaakt hapje, een amuse. En je hoort ze speculeren in het evangelie. Hoe kan dit toch? Zo veel overvloed, middenin het leven, uit het niets? Zo is God - de enige die mensen kan laten leven van de wind.
25 februari 2024: 'Ik ben als enige overgebleven...'
Als ik u vanochtend zou vragen wie van u zichzelf als gelovige zag, dan weet ik nog niet zo goed wie z’n hand zou durven opsteken. Elia zou van zichzelf gezegd hebben dat hij een gelovige was. Was, verleden tijd. Wat vandaag gedragen wordt in een gelovige omgeving kan morgen, als je alleen bent, weg zijn. Als je dit leest over Elia, dan kan het dus met iedereen gebeuren. We zouden daarom dankbaar, intens dankbaar moeten zijn voor een stabiel en stevig geloofsleven; maar dat andere hoort er ook bij, vertwijfeling, aanvechting, leegte, eenzaamheid. Misschien zouden we daar zelfs ook dankbaar voor mogen zijn...
Aswoensdag 2024: 'Het vasten dat Ik verkies...'
Fake geloof. Fake godsdienst. Exact wat je zou moeten doen, maar om gezien te worden. Godsdienst als performance geworden, om daar op de een of andere manier zelf beter van te worden. Om God door bidden, vasten, rituelen, kerkgang, wat niet al, ertoe te bewegen om jouw kant te kiezen. En het werkt niet. Echte godsdienst is jouw agenda aan die van hem aan te passen. Je niet neerleggen bij hoe de wereld nu eenmaal is. Niet gericht op je eigen, persoonlijke welzijn, maar op God, op de wereld die Hij bedoeld heeft...
Rembrandt_healing.jpeg)
Preek 11 februari 2024
Ziekte, stigma, levende dode. Wie melaats was, werd verbannen uit de bewoonde wereld, moest op afstand blijven van andere mensen en ze van afstand waarschuwend toeroepen: let op, hier ben ik, blijf uit m’n buurt. Er komt een melaatse naar Jezus toe; dat alleen al. Hij blijft niet op afstand. Jezus raakt hem aan en geneest hem. Van twee kanten wordt hier een grens overschreden...
Preek oecumenische dienst 21 januari 2024
De twee neigingen die Jezus’ in zijn verhaal aan de kaak stelt zijn nog steeds springlevend, en wij in de kerk zijn er absoluut niet immuun voor. De neiging om de wereld in hokjes op te delen, wie er bij hoort en wie niet, en de neiging om jezelf in het goede hokje te zien, die is nog net zo springlevend als toen. Daarover vertelt Jezus een verhaal. Er is een man en die ligt door het leven verwond en beroofd langs de kant van de weg. Zo zijn er duizenden in onze samenleving. En dan komen er een priester en een Leviet voorbij, moreel voorbeeldige figuren, hoog aanzien in de samenleving, elites. En ze gaan er gewoon aan voorbij...
